Fate.

She's stuck inside this box.
This cold, angry sadness.
She knows the door is locked.
The thing she fears is death.

Going, going, gone!
Death grabs her heart.
Her eyes become blank shells.
Can medics make her start?

One last time, a gasp.
A shallow, glimmering hope.
But how long will it last?
How long will she cope?

Her breathing's growing shallow.
Her eyes are dim again.
You find it hard to swallow.
You're losing her to Him.

If only you had known,
The time you had was done.
Now you'll always feel alone.
Fate has finally won.

Vertigo by Medora.

Vertigo
                                                   Το  κενό
                        στο  στομάχι.                          
                     Η                                                      από
               Ό                           λευκούς                   α
                  ρα                            θο                          ται
                     ση                                   ρύ              φά
                           θολώνει.        βους                ρο    
                                       Η            ή                απορ
                                    φω                ακοή
                              νές
                           μακρινές,  α
                                                προς
                                 διό
                                       ρι
                           στες
                           που  αντηχούν       μέσα
                                       σ’  ένα
                                                            σπήλαιο
                                                                           ε
                                       από                             κεί
                     οδηγεί             το                          νο
                                       το  σπήλαιο που              φως
                              στο
                                 σκο
                                    τά
                                       δι  – ή μήπως είναι αντίστροφα
                                       μή
                                             πως
                                                      εί
                                                         ναι
                                                               στροφα;
                                       αντί
                  Και  ο
                  ατέλειωτος
                                       στρο                                  λι
                                                         βι                                          σμός
                                       κα
                                       τα
                                       κό
                                       ρυ
                                       φη
                                       π
                                       τ
                                       ώ
                                       σ
                                       η
                                                         σπει       ς
                                                      ρο                 δο
                                             ει                                 νο
                                                      δής               ά
                                 Κι  έτσι
                                 κλείνει  ο κύκλος
                                       και
                                                   ξανανοίγει
                              όπως
                              στα  μεθυσμένα βήματα ενός χορού
                              στο  salto mortale ενός απελπισμένου
                              στην  πτήση του Ίκαρου
                                                στην
                                                      πτώση
                                                            του
                                                               Ίκαρου;

Medora.