Friday, December 15, 2006

Fate.

She's stuck inside this box.
This cold, angry sadness.
She knows the door is locked.
The thing she fears is death.

Going, going, gone!
Death grabs her heart.
Her eyes become blank shells.
Can medics make her start?

One last time, a gasp.
A shallow, glimmering hope.
But how long will it last?
How long will she cope?

Her breathing's growing shallow.
Her eyes are dim again.
You find it hard to swallow.
You're losing her to Him.

If only you had known,
The time you had was done.
Now you'll always feel alone.
Fate has finally won.

Sunday, December 10, 2006

Vertigo by Medora.

Vertigo
Το κενό
στο στομάχι.
Η από
Ό λευκούς α
ρα θο ται
ση ρύ φά
θολώνει. βους ρο
Η ή απορ
φω ακοή
νές
μακρινές, α
προς
διό
ρι
στες
που αντηχούν μέσα
σ’ ένα
σπήλαιο
ε
από κεί
οδηγεί το νο
το σπήλαιο που φως
στο
σκο
τά
δι – ή μήπως είναι αντίστροφα
μή
πως
εί
ναι
στροφα;
αντί
Και ο
ατέλειωτος
στρο λι
βι σμός
κα
τα
κό
ρυ
φη
π
τ
ώ
σ
η
σπει ς
ρο δο
ει νο
δής ά
Κι έτσι
κλείνει ο κύκλος
και
ξανανοίγει
όπως
στα μεθυσμένα βήματα ενός χορού
στο salto mortale ενός απελπισμένου
στην πτήση του Ίκαρου
στην
πτώση
του
Ίκαρου;

 
Medora.